Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Το μπλε... αρκουδάκι.


Υπάρχει ένα καταπράσινο δάσος γεμάτο δέντρα και λογής λογής φυτά:
Έλατα, καστανιές και βελανιδιές, παπαρούνες, μαργαρίτες, άγρια τριαντάφυλλα και μανιτάρια.
Σε αυτό το δάσος ζουν πολλά ζώα: αλεπούδες και λύκοι, σκίουροι και ελάφια, φίδια και χελώνες.
Στα δέντρα έχουν τις φωλιές τους αμέτρητα πουλιά και χιλιάδες ζουζούνια πετούν ζουζουνίζοντας από λουλούδι σε λουλούδι.




Εκεί λοιπόν, ήταν και η σπηλιά που ζούσε ο κύριος και η κυρία αρκούδα. Η κοιλίτσα της μαμάς αρκούδας ήταν φουσκωμένη και την Άνοιξη γέννησε ένα μικρό όμορφο αρκουδάκι.




Το αρκουδάκι αυτό όμως δεν έμοιαζε με τα άλλα αρκουδάκια του δάσους. Η γούνα του και τα μάτια του ήταν μπλε σαν του ουρανού και της θάλασσας. Τι όμορφο αρκουδάκι! Έλεγαν όλοι και το κοίταζαν περίεργα.
Το μπλε αρκουδάκι μεγάλωνε και κανείς δεν το έπαιζε. «Είναι τόσο όμορφο. Πώς θα καταδεχτεί να  κάνει παρέα μαζί μας;» έλεγαν τα άλλα αρκουδάκι
Κι εκείνο σκεφτόταν: «Δεν μοιάζω με τα άλλα. Πώς θα με κάνουν φίλο τους;»




Και ο καιρός περνούσε… Το μπλε αρκουδάκι κρυφοκοίταζε τα άλλα αρκουδάκια που έπαιζαν κρυφτό και κυνηγητό και μπάσκετ και ποδόσφαιρο.
Ήταν κακόκεφο και θυμωμένο. Και όταν έβρισκε ευκαιρία έβριζε, έφτυνε και τα χτυπούσε. Μετά έκλαιγε στα κρυφά και γινόταν πιο πολύ λυπημένο.




Μια μέρα στο δάσος ήρθε ένας ζωγράφος με το καβαλέτο του και άρχισε να ζωγραφίζει με χιλιάδες χρώματα. Όταν η ώρα πέρασε, ο ήλιος και ο ζωγράφος πήγαν να κοιμηθούν και τα χρώματα έμειναν εκεί για το άλλο πρωί.  
Τα αρκουδάκια πλησίασαν.
Άγγιξαν τα χρώματα.
Το ένα άρχισε να βάφει το άλλο. Τι ωραίο παιχνίδι! είπαν.
Και όταν πια δεν έμεινε ούτε μια σταγόνα στα κουτιά των χρωμάτων, κοιτάχθηκαν, γέλασαν και χτύπησαν παλαμάκια.




Τότε το μπλε αρκουδάκι βγήκε από την κρυψώνα του. Τα πλησίασε. Δε φοβόταν και δεν ντρεπόταν πια. Άρχισε να παίζει μαζί τους και έλαμπε από χαρά.
Πολλή ώρα τα αρκουδάκια έπαιξαν και κουβέντιαζαν. Το μπλε αρκουδάκι πήρε θάρρος και τους είπε πόσο πολύ ήθελε να είναι φίλος τους. Και όλα το δέχτηκαν στην παρέα τους.
Η ζέστη ήταν ανυπόφορη. Είχαν ιδρώσει και ήταν ώρα να γυρίσουν στις φωλίτσες τους. Τι θα έλεγαν οι μαμάδες αρκούδες όταν θα έβλεπαν τα παιδιά τους σ΄ αυτά τα χάλια ; Τότε κάποιο είπε: «Πάμε να κάνουμε ένα μπάνιο;» Και με μιας βούτηξαν στα νερά της λιμνούλας.




Σε λίγο όλα ήταν όπως πριν. Στις όχθες της λίμνης στέγνωναν πολλά μικρά καφετιά αρκουδάκια κι ανάμεσά τους ένα μπλε λαμπερό αρκουδάκι.
Την άλλη μέρα ο ζωγράφος βρήκε τελειωμένα τα χρώματά του. Πιο πέρα όλα τα αρκουδάκια έπαιζαν στο δάσος κρυφτό. Και από χρωματιστά νερά της λίμνης είχε βγει ένα μεγάλο ουράνιο τόξο. 




Το παραμύθι αυτό το βρήκα από την ιστοσελίδα του 132ου δημοτικού σχολείου, με τον τίτλο το παραμύθι της πεταλούδας.
Το 132ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών βρίσκεται στο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας, χτισμένο το 1970, όπου συγκεντρώνονται 4500 μαθητές/μαθήτριες, διαμοιρασμένοι σε 21 σχολεία (νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια, ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ, ΙΕΚ). Το σχολείο είναι δεκαθέσιο, λειτουργεί σε βάρδια και φοιτούν σ’ αυτό 180 παιδιά. Από αυτά περίπου το 72% είναι μαθητές και μαθήτριες από διάφορες χώρες και τα υπόλοιπα Έλληνες, παιδιά τα οποία στην πλειονότητά τους προέρχονται από φτωχές οικογένειες.


39 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο και διδακτικό παραμύθι,ίσως και μέσα εδώ έχει την εφαρμογή του.Ο καθένας με την διαφορετικότητά του προσθέτει στο σύνολο.
    γιατί να μην βλέπουμε πάντα έτσι τα πράγματα;
    Πολύ ωραία φυσικά η καρετούλα σου,και ξέρεις οτι το εννοώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μακάρι αυτό το παραμύθι να το διαβάσουν πολλοί και να καταλάβουν το νόημα του.
    Υπέροχα τα αρκουδάκια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. όλοι διαφορετικοί αλλά όλοι ίσοι...πόσο δίκιο έχεις αγαπημένη μου αλχημίστρια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι όμορφο παραμυθάκι και τρυφερό.... θέλουμε κι άλλο.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό ήταν, τελείωσε??? Θέλω κι άλλο παραμυθάκι τώρα που έμαθα... κατα προτίμηση με δάσος και ζωάκια...

    Πολύ όμορφα τα αρκουδάκια σου, μα ακόμα πιο όμορφο το παραμύθι!!!

    Καλή εβδομάδα να έχουμε και να ξέρεις... δεν λείπω, εδώ είμαι...
    Έχω δύο blog, αν δεν είμαι στο ένα, πέρνα απ' το άλλο, χαχα
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ξεκινώντας το διάβασμα σκέφτηκα ότι άλλαξες γραφή!!!Στην πορεία είπα , ίσως είναι κόπια, όπως και το αναφέρεις παρακάτω.Η δική σου γραφή είναι απλή, κατανοητή ,περιεκτική και πολύ γλαφυρή!!Μου αρέσει πάρα πολύ και στο λέω τώρα,δοθείσης ευκαιρίας !Κάλλιστα θα μπορούσες να ασχοληθείς με το θέμα!!!!Το παραμύθι διδακτικό .Πιστεύω όμως ότι αποτυπώνει την στάση και τη θέση της ευρύτερης κοινωνίας , στο παρελθόν, παρόν και μέλλον για οτιδήποτε διαφορετικό , παρότι η συντριπτική πλειοφηφία διαρρηγνύει τα ιμάτιά της περί του αντιθέτου.
    Πολλά είπα και θα ξεχάσω να σου πω ότι το κασπώ είναι κουκλίστικο!!Και μια απορία.Τόκανες αφού διάβασες το παραμύθι???
    Καλό απόγευμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαρά,
    είναι σίγουρο ότι διαφέρουμε μεταξύ μας, αλλά, όλοι προσφέρουμε.
    Ξανθή,
    συμφωνώ. Και εγώ, μαζί σου.
    Ευγενία,
    ευχαριστώ και ανταποδίδω.
    Andria,
    πόσοι το αναγνωρίζουν, όμως.
    mia,
    ξύπνησε το παιδί μέσα σου;
    painter,
    μάλλον θα πρεπει να αναρτούμε πιο συχνά παραμύθια. Αρέσουν.
    Χρυσάνθη,
    το κασπώ έφτιαξα πρώτα και μετά έψαξα να βρώ ... τι θα του κάνει συντροφιά στην άνάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ μου άρεσε το παραμύθι.Σου το έχω ξαναπεί νομίζω μ αρέσει ο τρόπος που παρουσιάζεις τις δημιουργίες σου. Τα αρκουδάκια πανέμορφα!!!.
    Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ ωραίο παραμύθι, άκρως διδακτικό!! Είναι γεγονός ότι οι διακρίσεις έχουν κατακλύσει τη ζωή όλων μας...Και εμένα πχ στο δημοτικό πολλά παιδάκια με κοροϊδευαν επειδή έχω ένα σημάδι από κάψιμο στο χέρι μου...Πολύ το καταλαβαίνω το μπλε αρκουδάκι!!! Το κασπό σου θα ήταν αδύνατον να μη μου αρέσει μιας και λατρεύω τα αρκουδάκια...!! Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Α, δε μου τα' πες αυτά το πρωί, να μαζέψω την πιτσιρικαρία να ακούσει παραμύθι! Τώρα μαζεύουν ήλιο και χαρά στην πλατεία, μόλις γυρίσουν...
    Το κασπό έγινε πανέμορφο! Προσπαθώ να μαντέψω τα χρώματα ποιά είναι κάτω, ποιό είναι πάνω που μπήκαν πατίνες...
    Τι να σου πω, τώρα κοιτάζω με περισσότερο δέος αυτά που φτιάχνετε... Δεν έχω πια τη δικαιολογία ότι δεν ήξερα...
    Φιλιά, καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ! ΤΟ ΚΑΣΠΩ ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΕΦΤΙΑΞΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΟΤΥΠΟ ΜΕ ΤΙΣ ΡΟΔΕΣ ΤΟΥ,ΜΠΡΑΒΟ !
    ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. πολυ γλυκια ιστορια απο το σχολειο της γραβας,και ποσο υπεροχο καροτσακι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σαντρίνα,
    καλησπέρα. Όσο υπάρχει ακόμη έμπνευση ή φαντασία (πάρτο όπως θες) προσπαθώ.
    Ζετα,
    δυστυχώς τις περισσότερες φορές ,μόνο όταν κάποιος έχει βρεθεί σε μια παρόμοια θέση , καταλαβαίνει και συμμερίζεται. Χρόνια πολλά της μαμάς.
    Νίκη,
    για να λύσω την απορία,από κάτω είναι ένα χρώμα μωβ που μπλεδίζει και από επάνω ασπρο με σταγόνες από το προηγούμενο χρώμα. Πατίνα έχει κοντά στις φιγούρες και στις ακμές.Πιστεύω κάπως να σε κάλυψα.
    Έφη,
    χαίρομαι που σου άρεσε. Δεν ήρθαν ακόμη οι επισκέψεις;
    Vasilikoula,
    σε ευχαριστώ για την επίσκεψή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. αγαπητη μου Σωσω.....δεν θα σχολιασω το υπεροχο παραμυθι(τα ειπατε ολα)...θα πω ομως οτι στην παλαιωση εχεις γινει εξαιρετικος "μαστορας"...Παιζεις την τεχνικη στα δακτυλα...ευγε!!!φιλια πολλα απο μενα και την Μαρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τι γλυκό το παραμυθάκι σου!!!!! Και τα δικά σου αρκουδάκια πανέμορφα, σκέτη γλύκα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. πωπω παραλαγες το αρκουδακι ε; μπραβο ελπιζω να σε βοηθησει η αναρτηση μ λιγο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΜΙΑ ΓΛΥΚΑ!!!!!!!!!!ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΑΙ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. επρεπε να υπαρξει ενα αλλιωτικο αρκουδακι για να βγει το ουρανιο τοξο στην λιμνουλα !!!!
    ομορφο παραμυθι και πιο ομορφη η δημιουργια σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πάντα μαζί με τα έργα σου κάτι ξεχωριστό έχεις να μας πεις!
    Εξαιρετική ιστορία για τις κάθε λογής διακρίσεις,εξαιρετικό και το κασπό με τα αρκουδάκια σου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Πολύ γλυκό παραμυθάκι και με βαθύ νόημα...! Και το έργο σου όμως αληθινά φανταστικό!!!! Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καλημερααα...ένα πολύ όμορφο παραμύθι και ένα πολύ όμορφο έργο από τα χεράκια σου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Παραμύθι για δασκάλους είναι αυτό...!!! Και το έργο σου υπέροχο!!! Τα φιλιά μου και καλή εβδομάδα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Πολύ ωραίο παραμυθάκι!!!Αλλά και η δημιουργία σου υπέροχη!!!Καλή εβδομάδα...Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Παραμύθι δίχως δράκους..
    Διδακτικό..και για "μεγάλα" παιδιά!
    Η δημιουργία σου φανταστική!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Όμορφο και διδακτικό παραμύθι... και εξαιρετική η δημιουργία σου - καταπληκτική παλαίωση!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Αγαπητή μου Σωσώ.
    Πάρα πολύ ωραίο το παραμυθάκι σου.
    Πρωτότυπο και διδακτικό. Ειλικρινά το απόλαυσα δυό φορές για να μπορέσω κάποια στιγμή να το πω και στα μικρά μου.
    Νάσαι καλά
    Ντένης Κονταρίνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. πολύ όμορφη και γλυκιά ανάρτηση!
    Ξέρεις, κι εμένα μου γεννήθηκε η ίδια απορία με της Χρυσάνθης, το παραμύθι ήρθε πρώτο ή το decoupage?
    Όπως και να έχει πάντως, τη λάτρεψα την ανάρτησή σου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Τα έδεσες πανέμορφα, είσαι πολύ καλή. Συγκινήθηκα...
    to alataki

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Μισιρλούκα,
    προσπαθώ και μαθαίνω, μαθαίνω και προσπαθώ.
    Μπέττυ,
    ποιός δεν θέλει να ακούσει παραμύθι κι ας έχει μεγαλώσει λίγο (όχι πολύ).
    love2love,
    χάρηκα που με επισκέφτηκες.
    Βάσω,
    καλή εβδομάδα να έχεις.
    Ειρήνη,
    δεν πρέπει να χάνουμε την ελπίδα(το ουράνιο τόξο).
    eleni,
    δυστυχώς εκτός από ηθελημένα κάνουμε και άθελά μας διακρίσεις.
    butterfly,
    φιλάκια και σε σένα.
    Μαρία,
    να έχεις μια καλή εβδομάδα.
    kiki,
    σωστή η παρατήρησή σου.
    κουνελάκι,
    καλή εβδομάδα και φιλιά.
    Γιαγιά Αντιγόνη,
    παραμύθι και για τα μεγάλα παιδιά.
    ποδηλάτησα,
    νομίζω ότι όλες οι ιστορίες και τα παραμύθια πρέπει να ''αφήνουν'' κάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αγαπητέ Ντένη,
    όντως είναι ένα διδακτικό παραμύθι.Συνήθως οι διακρίσεις ξεκινούν από τους μεγάλους (γονείς)που τις περνούν στους μικρούς (παιδιά)και μεταφέρονται στα σχολεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Χριστιάνα,
    πρώτα φτιάχνω το decoupage και μετά σκέφτομαι με τι θα μπορούσα να το παρουσιάσω.
    alataki,
    μερικές φορές έρχονται και δένουν τα πράγματα από μόνα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Καταπληκτική η δημιουργία σου,ΘΕΙΑ ΛΕΝΑ!!!
    Μα σαν τη καρέκλα....κανένα
    Εεεε τι να κάνω;¨ Άνθρωπος είμαι με εμμονές!!!
    Καλημέρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Τι όμορφη τρυφερή ανάρτηση γλυκιά μου..όμορφα και τα αγαπημένα μου χρώματα που έβαλες..καλημέρα γλυκιά μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Βιολέτα μας,
    μην μας πάθεις και τίποτα. Στείλε μια καρέκλα, να στην φτιάξω.
    αχτίδα,
    καλό απόγευμα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ωραιο παραμυθι και το εχεις συνδυασει τελεια με το εργο σου.Τα αρκουδακια παντα αγαπημενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. ΣΩΣΩ ΜΟΥ ΣΟΥ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΣΕ ΛΕΝΕ ΜΠΕΤΤΥ. ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ!
    ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΔΕΝ ΞΕΡΩ. ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ......ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΓΕ Η ΣΥΓΧΩΡΕΜΕΝΗ Η ΓΕΙΤΟΝΙΣΣΑ, ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ.
    ΜΑΛΛΟΝ Η ΧΑΡΑ ΦΤΑΙΕΙ . ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΣΑΣ ΕΧΩ ΞΕΒΑΦΤΙΣΕΙ ΟΛΕΣ , ΕΚΕΙ ΨΥΛΛΙΑΣΤΗΚΑ! ΛΕΣ ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΗ ΜΠΛΟΓΚΕΡ; ΧΑ ΧΑ ΧΑ!
    ΦΙΛΑΚΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Δημιουργία,
    πάντα τα αρκουδάκια είναι αγαπησιάρικά. Οι μεγάλες αρκούδες...όχι.
    Έφηηηηη,
    σε συγχωρω που με ξεβάφτισες. Δεν θα σε συγχωρούσα όμως , αν με ....ξέβαφες.Και αρκεί που το κατάλαβες ότι για ότι γίνεται, φταίει η....Χαρά. Χαράάάάάά

    ΑπάντησηΔιαγραφή