Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Οι .................ξεσηκώστρες

Κάνοντας την προηγούμενη ανάρτηση με τα .....παλαιά αλλά όχι παλιά ,νόμιζα ότι τα είχα δείξει όλα .
Βέβαια για να πω την αλήθεια εκκρεμούν δύο ακόμη αναρτήσεις . Μία για εδώ και μία για το εξοχικό.
Βλέποντας όμως τις αναρτήσεις σας με τα δικά σας ..........παλαιά , ξεσηκώθηκα ή μάλλον ξαναξεσηκώθηκα  .Είπα  .....έχω και εγώ από τα ίδια...... έχω και εγώ ένα όμοιο.....έχω και εγώ ένα ....παρόμοιο......η Ρένα έχει ψυγείο και εγώ έχω .....πλυντήριο......
Ιδού λοιπόν :
Το σπίτι που μένουμε πριν πάρει την τωρινή του μορφή ήταν ένα σπίτι γωνιακό - και φυσικά ακόμη είναι - με αυλή όπως όλα τα σπίτια της εποχής εκείνης και ήταν το πατρικό του παππού.
Μάλλον είχε δυό αυλές και δυό εισόδους.
Η μία είσοδος - η καλή - ήταν από τον κυρίως δρόμο και μετά από ένα μικρό προθάλαμο οδηγούσε δεξιά στην σάλα και αριστερά στην κρεβατοκάμαρα του παππού και της γιαγιάς και η άλλη ήταν από τον άλλον - μικρότερο-  δρόμο και έμπαινες πρώτα στην αυλή και μετά στο σπίτι.
Υπήρχε όμως και μια εσωτερική αυλή που την είχαν σκεπάσει - κάτι σαν τα σημερινά αίθρια - και  ένωνε κατά κάποιο τρόπο την κουζίνα , το μπάνιο και την τραπεζαρία .
Σε αυτή λοιπόν την εσωτερική αυλή υπήρχε ένα πλυντήριο - από τα πρώτα που είχαν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα .
Όταν μετά από χρόνια το σπίτι αυτό γκρεμίστηκε και την θέση του πήρε ένα καινούργιο , όπως ήταν τότε της μόδας , στην ταράτσα του χτίστηκε ένα πλυσταριό ,όπως και αυτό ήταν τότε της μόδας.
Στο πλυσταριό πήγαινες - και ακόμη πηγαίνεις , ανεβαίνεις  - με μια σκάλα σιδερένια στριφογυριστή .
Το πλυντήριο μετακόμισε και αυτό από το παλιό σπίτι στο νέο .Πρέπει να ανέβηκε στο πλυσταριό  με σκοινιά .
Τα πρώτα χρόνια που κατοικήθηκε το νέο σπίτι , η μητέρα μου ανέβαινε στην ταράτσα ζωσμένη την λεκάνη με τα άπλυτα , για να βάλει μπουγάδα .
Αργότερα , όταν κυκλοφόρησαν τα πλυντήρια με την σημερινή τους μορφή  και όταν τα κουράγια άφησαν την μητέρα μου και δεν μπορούσε να ανέβει στην ταράτσα , το παλιό πλυντήριο παροπλίστηκε, ξεχάστηκε  αλλά δεν πετάχτηκε .
Για χάρη σας λοιπόν ανέβηκα αυτήν την στριφογυριστή σκάλα - που σπανίως ανεβαίνω - και φωτογράφισα το πλυντήριο .
Μην κοιτάτε την σκόνη που έχει και μην νομίζετε ότι θα το έτριβα και το γυάλιζα για να σας το παρουσιάσω . Τα πολλά - πολλά του πήρα .
Είπαμε ότι η Ρένα μας έχει βάλει να κάνουμε καθαριότητα αλλά όχι και στην ταράτσα!!!

Η μάρκα του ......EASY .
Άγνωστη σε μας .
Έχει δυό κάδους .........


Έναν μεγάλο ....
Εκεί  γινόταν η πλύση .
Αφού γέμιζε ο κάδος με νερό και απορρυπαντικό  ,ρύθμιζες τον χρονοδιακόπτη και τα ρούχα άρχιζαν να χτυπιούνται για να .....καθαρίσουν .


Ο δεύτερος κάδος.....ο μικρός   ήταν για το στύψιμο.
Έπαιρνες τα ρούχα από τον μεγάλο κάδο αφού τα είχες πλύνει όσα χέρια ήθελες και τα είχες ....κοπανήσει ικανοποιητικά , τα έριχνες στον μικρό κάδο και άρχιζε το στύψιμο .
Εξ ου και οι τρύπες  , για να φεύγει το περιττό νερό . Σαν ένα μεγάλο ...... σουρωτήρι .


Αυτά τα πιάτα  που εγώ τα κρέμασα στον τοίχο, η γιαγιά και μετά η μαμά τα είχαν για ......τρατάρισμα .


Αυτό το τσαντάκι ήταν της γιαγιάς . Μάλλον για τις βραδινές εξορμήσεις .


Αυτές είναι μπομπονιέρες μιάς .......... άλλης εποχής .

  
                               

Μιά θήκη για αναπτήρα - τσακουμάκι -που μάλλον θα κρεμόταν από αλυσίδα.
Εξ ου και ο χαλκάς στο επάνω μέρος .

   
Άλλη μια θήκη , μαζί με τον αναπτήρα αυτή την φορά.



Αυτά τα λίγα για σήμερα.
Θα επανέλθω............... δριμύτερη .
Εκτάκτως φεύγω για Πόρο -  κοινωνικές υποχρεώσεις - και ταυτοχρόνως θα μου δοθεί η ευκαιρία
να φωτογραφίσω - πιο σύντομα απ΄ότι περίμενα - και τα εκεί .....παλαιά .
Έχω γραμματείς  -όχι και Φαρισαίους , πιστεύω - που προβλέπω ότι θα απαντήσουν στα σχόλια σας αντί για μένα γιατί δεν θα έχω ίντερνετ . Εκτός και αν καταφέρω να ....κλέψω από κανέναν καλό γείτονα .
Και.............
Μην αφήσετε την Ρένα χωρίς δουλειά........χα χα