Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

Λεμόνια και ........λεμονάδα



Οι λεμονιές φυτρώνουν σε τροπικά και εύκρατα κλίματα και δεν αντέχουν πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Προτιμούν τη θερμοκρασία μεταξύ 15–30 °C  και χρειάζονται  ηλιοφάνεια. Αναπτύσσονται καλά σε γόνιμο, ξηρό χώμα, χρειάζονται πολύ νερό, αλλά και να στεγνώνουν μεταξύ των ποτισμάτων



Η ονομασία "λεμόνι" προέρχεται από την περσική λέξη  Limu, η οποία είναι συγγενική με τη σανσκριτική  λέξη nimbuka.
Το λεμόνι είναι καλλιεργημένο υβρίδιο που προέρχεται από άγριες ποικιλίες όπως το κίτρο και το μανταρίνι. Είναι άγνωστο πού και πότε έγινε αυτή η διασταύρωση. 
Ο κίτρος, προφανώς ο καρπός στον οποίο αναφέρεται ο Πλίνιος στη Φυσική ιστορία  ως το malum medicum — τον "ιατρικό καρπό" — είναι, κατά τα φαινόμενα, το πρώτο εσπεριδοειδές που ήταν γνωστό στη Μεσόγειο. Πιστεύεται ότι οι πρώτες λεμονιές καλλιεργήθηκαν στο οροπέδιο Ντεκάν στην κεντρική Ινδία.




Το λεμόνι είναι κυρίως φάρμακο αντισκορβουτικό λόγω της βιταμίνης C που περιέχει.
Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται με  ζεστό νερό, γιατί καταστρέφεται η βιταμίνη.
Είναι καθαριστικό του αίματος και  απαλλακτικό της χοληστερίνης.
Είναι αντίδοτο για ορισμένα δηλητήρια και ευεργετικό στους αρθριτικούς ρευματισμούς.
Ο χυμός λεμονιού με μέλι είναι κατά της λιποθυμίας. Αν προσθέσουμε και κανέλα είναι κατά της γρίπης.
Χυμός λεμονιού, πορτοκαλιού και μια κουταλιά μέλι, πριν να κοιμηθούμε, είναι ένα και ένα κατά της αϋπνίας.
Ο χυμός λεμονιού είναι επίσης,  κατά των κάλων και κατά της κουρασμένων ποδιών ( με τρίψιμο ).
Εντριβές του τριχωτού της κεφαλής, με χυμό λεμονιού, εμποδίζουν την τριχόπτωση.
Ο χυμός του λεμονιού δρα σαν λευκαντικό του δέρματος.





Ο φλοιός του λεμονιού είναι τονωτικός και καθαρτικός των αερίων του εντέρου.Το τρίψιμο των ούλων με φλοιό λεμονιού, τα τονώνει.
Μυρίστε λεμόνια. Η μυρωδιά ενός κομμένου λεμονιού μπορεί να μειώσει τη ναυτία.
Το πτητικό λάδι λεμονιού το γνωστό ως essence de citron χρησιμοποιείται για την παρασκευή σαπουνιού,  κολώνιας, κρέμας, αλοιφής, λοσιόν κ. λ. π.
Και βέβαια μην ξεχνάμε την ευρεία χρήση του λεμονιού, τόσο στην μαγειρική, όσο και στην ζαχαροπλαστική.




Στη φρασεολογία, έχουμε την παρομοίωση κίτρινος σαν λεμόνι ή κιτρίνισε σαν το λεμόνι (λέμε βέβαια και σαν φλουρί, παρόλο που φλουριά δεν έχουμε πια στο πουγγί μας, ούτε και πουγγί άλλωστε). Έπειτα, όταν εκμεταλλευτούν κάποιον, του πάρουν ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει και μετά τον πετάξουν σαν άχρηστο, λέμε ότι «τον έστιψαν σαν λεμόνι» ή «τον πέταξαν σαν στυμμένη λεμονόκουπα». Αυτό το λέμε για εταιρεία που παίρνει από τον εργαζόμενο και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών του ή και για αχόρταγο ερωτικό σύντροφο.

Με τη λεμονόκουπα έχουμε τη φράση «θα μας πάρουνε με τις λεμονόκουπες» ή «με τα σαπιολέμονα» ή «με τα λεμόνια», δηλαδή θα μας αποδοκιμάσουν βίαια, φράση που παραπέμπει σε δημόσιες διαπομπεύσεις, όπου ένα από τα πιο πρόχειρα όπλα ήταν οι λεμονόκουπες που άφθονες υπήρχαν στα απορρίμματα εστιατορίων. 



Και μια γρήγορη και εύκολη συνταγή για σπιτική λεμονάδα.
Στίβουμε λεμόνια 
Σουρώνουμε τον χυμό και πετάμε την πούλπα.
Μετράμε σε κούπες ή ποτήρια τον χυμό.
Αδειάζουμε σε κατσαρόλα και προσθέτουμε διπλάσια ποσότητα ζάχαρης.
Αφήνουμε να πάρει μια βράση και κλείνουμε. Αν χρειαστεί, ξαφρίζουμε.
Όταν κρυώσει αδειάζουμε σε μπουκάλι και.......
κάθε φορά που θέλουμε να απολαύσουμε λεμονάδα, γεμίζουμε ένα ποτήρι με δυο δάχτυλα από χυμό και απογεμίζουμε με νερό και παγάκια.



 Στην υγειά σας.