Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Τον καιρό των.... κεντημάτων

Σας έχω ξαναγράψει, για τον καιρό - εκείνο-  που κένταγα.
Το κέντημα ήταν μια από τις πρώτες μου αγάπες μαζί με το διάβασμα.
Πριν πολλάάάάάάά  χρόνια λοιπόν, είχα φτιάξει μια κουρτίνα για το παράθυρο της κουζίνας και δύο ......  runner, θα τα λέγαμε σήμερα, για κάποια συγκεκριμένα έπιπλα.
Κάποτε τα συνήθισα, τα βαρέθηκα και τα έκρυψα. Μετά από χρόνια σκαλίζοντας την ντουλάπα, τα θυμήθηκα, τα ξανάφερα στην επιφάνεια.
Κρέμασα την κουρτίνα, έστρωσα τα runner και τα φωτογράφισα για να σας τα δείξω.


η κουρτίνα.......


 κοντινό πλάνο ....


και ένα δεύτερο.......


η δαντέλα........


κοντινή άποψη της κουρτίνας......

 το πρώτο ........


και το δεύτερο runner

Συμπέρασμα: Κάθε τι που βαριόμαστε, δεν το πετάμε, δεν το χαρίζουμε, το κρύβουμε και μετά από καιρό το βγάζουμε από το... σεντούκι και το χρησιμοποιούμε- καμιά φορά αν χρειαστεί, παρεμβαίνουμε και λίγο- και στα μάτια μας, μετά από τόσα χρόνια που ήταν κρυμμένο, φαντάζει σαν καινούριο.
Σωστά;
Επίσης θα ήθελα να σας ανακοινώσω ότι:


Η φίλη Χαρά  πρόσφατα εστεμμένη και διπλοθεσίτρια, ( διότι βασίλισσα στην Ελλάδα, Αντουανέττα στην Γαλλία ), μου απένειμε ένα βραβείο. Και εγώ αφού την ευχαριστήσω και της υποβάλλω τα σέβη μου,  το δίνω  με την σειρά μου σε άλλα μπλογκ. Δύσκολη όπως πάντα η επιλογή. Όλες οι γειτόνισσες, αγαπημένες.Όμορφα τα σπιτάκια τους πάντα ανοιχτά σε όλους και όλες και με πολλές επισκέψεις και τραταρίσματα.. Υπάρχουν όμως και νέα αξιόλογα  σπιτάκια στην γειτονιά, που  σας περιμένουν να τα επισκεφθείτε. Αρχίστε λοιπόν τις επισκέψεις.Θα αποζημιωθείτε.Η σειρά είναι τυχαία.


http://pnoestexnis.blogspot.com/
http://vasosroom.blogspot.com/

http://decouplace.blogspot.com/
http://katrinakr.blogspot.com/
http://diplokaimetrio.blogspot.com/
http://loukos86.blogspot.com/
http://naleipeitovisino.blogspot.com/

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Φρέσκα μυρωδικά



Τι πιο ευχάριστο και γευστικό από την παρουσία των φρέσκων μυρωδικών σε ένα φαγητό; Δεν βάζουμε ρόκα, ρίγανη ή κάρδαμο στην σαλάτα; Δεν βάζουμε άνιθο, μαιντανό ή σέλινο στα φαγητά; Όσες έχουν κήπο είναι τυχερές. Και εμείς όμως  μπορούμε να φτιάξουμε ''κήπο'' για να έχουμε φρέσκα μυρωδικά για τις σαλάτες και τα φαγητά μας. Μέσα σε γλάστρες .Και επειδή μας αρέσει και θέλουμε να ασχοληθούμε, γιατί μας εκτονώνει και μας ευχαριστεί η δημιουργία, φτιάχνουμε κασπώ για τις γλάστρες μας, με την γνωστή μέθοδο, και δίνουμε έναν ''άλλο'' τόνο, στον.....κήπο  μας .

Δεν είναι μόνο για μικρά παιδιά η Άριελ... (χαρτοπετσέτα)

 Άνηθος: Χρησιμοποιείται πάρα πολύ στις σαλάτες και στα φαγητά με ψάρι. Αυτό γιατί εκτός από το ότι αρωματίζει , διευκολύνει και την πέψη των τροφών.
Βασιλικός: Χρησιμοποιείται για αρωματισμό σαλτσών, κρεάτων και ψαριών σούπες και σαλάτες. Συνδυάζεται πολύ με σκόρδο, δεντρολίβανο, φασκόμηλο και καλό ελαιόλαδο (μαρινάτα)  για σαλάτες.

 
Παπάκια για  ζωόφιλους.....(ριζόχαρτο)

Δενδρολίβανο: Αρωματικό με χαρακτηριστική μυρωδιά που μοιάζει με αυτή της καμφοράς, με μικρά λευκά άνθη και βαθυπράσινα φύλλα που ανθίζει το καλοκαίρι. Χρησιμοποιούμε τα αποξηραμένα φύλλα και άνθη του. Ιδανικό σε συνταγές με αρνί, ψάρι, μοσχάρι, κουνέλι, κοτόπουλο, τηγανητές ή ψητές πατάτες, λαχανικά, ρύζι.
Κάρδαμο: Έχει γεύση πικρή και γλυκιά, ελαφρά λεμονίζουσα και είναι πολύ αρωματικό. Είναι ένα από τα συστατικά της σκόνης κάρυ. Οι σπόροι του χρησιμοποιούνται και ολόκληροι σε πίκλες και
μαρινάδες φαγητών.
 

...και βατραχάκια αραχτά (χαρτοπετσέτα)


Μαϊντανός: Στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιείται όχι μόνο ως συστατικό αλλά και ως διακοσμητικό σαλατών ή πιάτων κρέατος, ενώ στην Τουρκία, χρησιμοποιείται σε μεγάλες ποσότητες στη σαλάτα, είτε μαζί με ψιλοκομμένη τομάτα είτε και μόνος του. Χρησιμοποιείται σε σούπες, σαλάτες σε κεφτέδες, συνταγές ψαριών, κρεάτων και σε γαρνιτούρες πολλών φαγητών.

Μάραθος - Μαραθόσπορος: Στη μαγειρική μπαίνει σε νηστίσιμα πιάτα, αγκινάρες, χταπόδι, χορτόπιττες, ωμές σαλάτες. Με μάραθο αρωματίζονται οι ελιές, τα τουρσιά και το ξύδι που φτιάχνονται στο σπίτι, ενώ ο μαραθόσπορος μπορεί να προστεθεί στο ψωμί, αλλά και στο γαρνίρισμα φαγητών.


Μαντζουράνα:  Σήμερα χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά στην μαγειρική είτε στην φρέσκια της μορφή είτε αποξηραμένη. Επειδή όμως έχει πολύ λεπτή γεύση, συνήθως μπαίνει πρός το τέλος του μαγειρέματος. Φρέσκια και ψιλοκομμένη μαζί με φρέσκο χυμό λεμονιού είναι ωραία σε σαλάτες.

 

Μελισσόχορτο: Το άρωμα του φρέσκου βοτάνου που θυμίζει λεμόνι κάνει εντονότερη την οσμή και γεύση των φαγητών που περιέχουν χυμό λεμονιού. Αρωματίστε μαλακά τυριά, σούπες, σαλάτες, ψάρια, κρέατα φούρνου, πουλερικά, φρουτοχυμούς - ιδιαίτερα λεμονάδα - και κρασιά





.........γατάκια παιχνιδιάρικα......(ριζόχαρτο)

 
Σκόρδο: Έχει έντονη οσμή και χαρακτηριστική καυστική γεύση. Είναι πλούσιο σε βιταμίνες Β1, Β2, Β3 και περιέχει ασβέστιο, σίδηρο, φώσφορο, σελήνιο. Χρησιμοποιείται σε ψητά, βραστά, σε σάλτσες, σε σαλάτες, στη σκορδαλιά, σε τουρσιά ενώ τρώγεται και ωμό.     

Σέλινο: Ευεργετικό στο συκώτι, νεφρά και καρδιά. Μπορούμε να το καταναλώνουμε καθημερινά υπό μορφή αφεψήματος. Η φήμη του είναι μεγάλη ως άριστο αφροδισιακό. Χρησιμοποιούμενο στη μαγειρική ανοίγει την όρεξη και προσδίδει ευχάριστη γεύση στα ψάρια, σούπες, φρικασέ.

   


...πονηρόφατσα , μικρός κολυμβητής......( χαρτί)

Ρόκα:Ο βλαστός και τα φύλλα της  τρώγονται σε διάφορες σαλάτες. Η γεύση της είναι πιπεράτη, αρωματική και ελαφρώς πικρή. Η άγρια ρόκα έχει πιο πιπεράτη γεύση και πιο έντονο άρωμα από τη καλλιεργούμενη.
Φασκόμηλο: Είναι και αυτό ένα μυρωδικό, κατάλληλο για μαγείρεμα σε λιπαρά κρέατα, η ψάρια όπως τα χέλια, κυνηγετικά ζώα και πουλιά καθώς και σε κεμπάμπ. Σε γεμιστά, λουκάνικα, σούπες , φασόλια και σαλάτες.



.....αρκουδάκι...ολυμπιακός (χαρτί)






Τρίτη 10 Μαΐου 2011

καθρέφτης < καθρέπτης < ελληνιστική κοινή κάθοπτρον < αρχαία ελληνική κάτοπτρον




Κάτοπτρο, ονομάζεται το αντικείμενο του οποίου η επιφάνεια  ανακλά τις ακτίνες φωτός, με αποτέλεσμα να σχηματίζεται το είδωλο του περιβάλλοντα χώρου πάνω σε αυτή.
Ο πιο γνωστός τύπος κατόπτρου είναι το επίπεδο κάτοπτρο ή καθρέφτης, το οποίο έχει επίπεδη επιφάνεια.




Τα κάτοπτρα συμβολίζουν τη ματαιοδοξία του ανθρώπου και την ανάγκη του για καλλωπισμό. Σημαντικό παράδειγμα αποτελεί ο αρχαίος ελληνικός μύθος του ωραιοπαθούς νέου Νάρκισσου, που ερωτεύεται τον εαυτό του από την στιγμή που κοιτάζεται στα νερά μιας πηγής και που τελικά πεθαίνει από μαρασμό.




Για όλους μας, ίσως η πρώτη επαφή με το μυστήριο του καθρέφτη έγινε μέσα από το γνωστό παραμύθι της Χιονάτης και της κακιάς της μητριάς που κατείχε έναν καθρέφτη μαγικό το οποίο και συμβουλευόταν.
«Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου…» έλεγε το παραμύθι και έτσι μυηθήκαμε για πρώτη φορά στην μαντεία του καθρέφτη.





Ο καθρέφτης αντανακλά το φως.
Το φως είναι ενέργεια, επομένως αντανακλά και την ενέργεια, συγκεντρωμένη, χωρίς να την διαθλά ή να την διαχέει. Μπορεί λοιπόν να την στείλει πίσω στον «πομπό» με την ίδια δύναμη. Έτσι νίκησε ο Θησέας την Μέδουσα στον μύθο χωρίς ο ίδιος να κάνει την παραμικρή προσπάθεια.




Ίσως να   θυμόμαστε τις συμβουλές της γιαγιάς μας που έλεγε να μην κοιτάμε τον καθρέφτη μετά τα μεσάνυχτα, ενθαρρύνοντας έτσι το μυστήριο γύρω από αυτόν.
Ο καθρέφτης αναφέρεται πάντα σαν κάτι το μαγικό, το μυστήριο και συχνά το επικίνδυνο.
Σε πολλούς πολιτισμούς πιστεύεται ότι το είδωλο του κατόπτρου είναι η ψυχή (ως υπερβατικό στοιχείο) του ανθρώπου. Έτσι το σπάσιμο του θεωρείται κακή τύχη (γρουσουζιά).





Όταν επισκέπτεστε τουαλέτες, μπάνια, δωμάτια ξενοδοχείου, αποδυτήρια, κλπ. πόσοι από εσάς γνωρίζετε στα σίγουρα ότι ο φαινομενικά συνηθισμένος καθρέφτης που κρέμεται στον τοίχο είναι πραγματικός, ή στην πραγματικότητα ένας αμφίδρομος καθρέφτης (δηλαδή, μπορούν να σας δουν, αλλά δεν μπορείτε να τους δείτε);
Έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που εγκαθιστούν αμφίδρομους καθρέφτες σε γυναικεία αποδυτήρια. Είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστούν απλά κοιτώντας τους.

    


Έτσι λοιπόν, πώς θα προσδιορίσετε με βεβαιότητα ποιο είδος καθρέφτη έχετε μπροστά σας;

Απλά κάντε αυτό το απλό τεστ: Τοποθετήστε το άκρο του νυχιού σας στην ανακλαστική επιφάνεια και αν υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ του νυχιού σας και της εικόνας του νυχιού, τότε είναι γνήσιος καθρέφτης. Όμως, εάν το νύχι σας άμεσα αγγίζει την εικόνα του νυχιού σας, τότε ΠΡΟΣΟΧΉ! ΕΊΝΑΙ ΈΝΑΣ ΑΜΦΊΔΡΟΜΟΣ ΚΑΘΡΈΦΤΗΣ!

Σας έβαλα ιδέες;;;;;;;;;

Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Το cheese cake που δεν του άρεσε το cheese και ...άλλες ιστορίες.

Κατά την wikipedia,  to cheese cake είναι ένα επιδόρπιο που η  βάση του μπορεί να είναι  μπισκότο, ζύμη ή παντεσπάνι. Από πάνω έχει μια απαλή κρέμα και  σαν επικάλυψη φρούτα, ζάχαρη, καρύδια ή σοκολάτα.
Υπάρχουν δυο βασικές κατηγορίες cheese cake .Το ψημένο και του ψυγείου. Η κάθε μια από αυτές τις κατηγορίες, χωρίζεται σε υποκατηγορίες, ανάλογα την χώρα και τις διατροφικές της συνήθειες.

Το ξέρατε ότι το cheese cake ήταν ήδη γνωστό στην αρχαία Ελλάδα πριν αυτή κατακτηθεί από τους Ρωμαίους;
Μια νεότερη αναφορά για το cheese cake, είναι αυτή του Έλληνα γιατρού Αίγιμου, που έγραψε ένα βιβλίο, για την τέχνη του να φτιάχνεις cheese cake, το ''πλακουντοποιικόν σύγγραμμα''.

Την  συνταγή που ακολουθεί , μου την έδωσε ο γιος μιας φίλης, που του αρέσει η ζαχαροπλαστική.
Eίναι ένας εκκολαπτόμενος ζαχαροπλάστης, 16 ετών.
Το γλυκό, είναι ένα cheese cake τροποποιημένο. Ιδανικό για αυτούς που δεν τρώνε τυρί, γιατί το τυρί το αντικατέστησε με γιαούρτι. Παρ΄όλη την αλλαγή, το γλυκό  παραμένει γευστικό και δροσερό. Αξίζει να το δοκιμάσετε.


Το  Cheese  cake του Κωνσταντίνου
Υλικά
300 γρ. μπισκότα Digestive πράσινα (άγλυκα)
100 γρ. βιτάμ
500 γρ. γιαούρτι
300 γρ. κρέμα γάλακτος
100 γρ. ζάχαρη άχνη
2-3 βανίλιες
10 γρ. φύλλα ζελατίνης, (5-6 φύλλα περίπου)
Μαρμελάδα (ότι μας αρέσει)
Πρώτα φτιάχνουμε την βάση του γλυκού.
Λιώνουμε  το βιτάμ  και  αλέθουμε τα μπισκότα . Ρίχνουμε το βούτυρο στα τριμμένα μπισκότα ανακατεύοντας, έως ότου τα  υγράνει τελείως.

Παίρνουμε φόρμα με σούστα, ή τσέρκι διαμέτρου 26 εκατοστών περίπου (εγώ χρησιμοποίησα μικρές φόρμες) και αδειάζουμε μέσα το μπισκότο . Το απλώνουμε και το πατάμε με την πίσω μεριά ενός κουταλιού, έτσι ώστε να απλωθεί ομοιόμορφα στον πάτο της φόρμας.


 Αυτή είναι η βάση του γλυκού, που σε αυτή τη φάση μοιάζει με ψίχουλα (δεν είναι ενοποιημένη).
Βάζουμε την φόρμα στο ψυγείο, για να παγώσει  το βιτάμ  και η βάση  να ''δέσει''.
Πάμε τώρα για την κρέμα.
Μουλιάζουμε τα φύλλα ζελατίνης σε κρύο νερό, για 5 λεπτά.
Τα στύβουμε ελαφρά με το χέρι και τα  βάζουμε σε ένα μπρίκι , να ζεσταθούν, με μια κουταλιά της σούπας γάλα, ώστε να διαλυθεί η ζελατίνη.
Στο μίξερ χτυπάμε το γιαούρτι, την  κρέμα γάλακτος, την ζάχαρη άχνη και τις βανίλιες, έως ότου ομογενοποιηθούν και αφρατέψουν. Προσθέτουμε την ζελατίνη  που,  εν τω μεταξύ, έχει κρυώσει.
Αδειάζουμε την κρέμα πάνω από την βάση και βάζουμε την φόρμα  πάλι στο ψυγείο, για να σφίξει και πήξει η κρέμα.

Όταν η κρέμα σφίξει και πήξει, απλώνουμε από πάνω μαρμελάδα της αρεσκείας μας.




Και επειδή δεν μπορώ να αρκεστώ μόνο σε μια συνταγή,
μην γελάτε και μην μουρμουράτε, σας ακούω και σας βλέπω,
θα σας δείξω τις θήκες που έφτιαξα, για να τακτοποιήσω κάποια τεύχη μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής που μαζεύω.



Όλο λέω θα σταματήσω, δεν θα αγοράσω το επόμενο ........


....μέχρι να έρθει η ημερομηνία της κυκλοφορίας του επόμενου τεύχους........


..........έχω ξεχάσει τι έχω πει και νάμαι και πάλι στο περίπτερο.....

 




Να και ένα μπουκαλάκι να κάνει παρέα με τις θήκες.