Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Προσπάθεια ... decoupage

Βλέπω  τις κατασκευές σας και ζηλεύω καλοπροαίρετα. Η μια είναι καλύτερη από την άλλη. Τι τα δεντράκια και στολίδια της Lourdi, τι οι κατασκευές της Χρυσάνθης, τι τα decoupage της Χαράς, της Σοφίας ή της Μαρίας και τόσων άλλων.
Τολμώ να δείξω και τα δικά μου χειροτεχνήματα έρασιτεχνικά μεν, που εμένα μου αρέσουν δε.
Είχα βρει την τεχνική του decoupage σε ένα  περιοδικό. Μόνο που ήταν ιταλικό και επειδή δεν ήξερα ιταλικά, το είχα δώσει στην κόρη μιας φίλης μου, που σπούδαζε ιταλική φιλολογία, να μου το μεταφράσει.
Υπ΄ όψιν ότι τα...αριστουργήματα αυτά έγιναν πριν από 7- 8 χρόνια, τότε που δεν ασχολιόμουν με τον υπολογιστή όπως τώρα. Ήξερα μόνο να τον ανοίγω, να τον κλείνω και να παίζω κανενα παιχνίδι. Μέχρι εκεί έφταναν οι γνώσεις μου και πάντα με φόβο γιατί είχα από πάνω και τα παιδιά να μου φωνάζουν ότι εγώ έφταιγα για ότι πάθαινε ο υπολογιστής, ασχετα αν αυτά τον ξετίναζαν.
Τώρα λοιπόν που με ξεσηκώσατε με τιςδικές σας κατασκευές και δεν έχω ανάγκη από μετάφραση, βάζω μπρος με τις δικές σας οδηγίες και υποδείξεις για πιό επαγγελματικά χειροτεχνήματα.


Το γουδί της προγιαγιάς


και...η άλλη του πλευρά.


Το σίδερο της προγιαγιάς


και ..η αλλή του πλευρά.


Είναι πραγματικά της προγιαγιάς μου και όχι αγορασμένα από παλιατζίδικα. Πως λέμε ...οικογενειακά κειμήλια, κάπως έτσι.
Αυτά είναι όντως αγορασμένα.

Κάποια άλλη φορά θα σας δείξω και τα κεντήματά μου, γιατί .....είμαι κορίτσι από σπίτι και από μικρή η μαμά μου με έβαζε να κεντάω. Το τι έχω κεντήσει στις καλοκαιρινές διακοπές δεν λέγεται. Και επειδη η κακιά συνήθεια δύσκολα κόβεται.....έτσι και εγώ εθίστηκα και άργησα να την κόψω. Άσε δε, εμπιστευτικά σας το λέω, που μου αρέσει μέχρι σήμερα, αλλά ευτυχώς ή δυστυχώς τα χέρια δεν βοηθουν πλέον.

Τσιπούρες ψητές

Επειδή σας λίγωσα- με τα μέχρι σήμερα γλυκά πού έχω φτιάξει- είπα σήμερα να μαγειρέψω κάτι ελαφρύ, εύκολο και με λίγες θερμίδες, έτσι για...αντιστάθμισμα στην τόόόση ζάχαρη των προηγούμενων ημερών. Τσιπούρα ψητή λοιπόν,  δυστυχώς όχι στα κάρβουνα (σε πόλη βρισκόμαστε άλλωστε)...αλλά στο γκριλ της κουζίνας μας.
Βάζουμε στον φούρνο ένα ταψί  με νερό και από πάνω μια σχάρα.
Κόβουμε λεμόνια σε φέτες και  τοποθετούμε τις φέτες πάνω στην σχάρα.


Πλένουμε και καθαρίζουμε την τσιπούρα από τα λέπια και τα εντόσθια και την βάζουμε πάνω στις φέτες των λεμονιών.
Κάνουμε  2 χαρακιές σε κάθε  πλευρά της τσιπούρας.
Τέλος την αλείφουμε με λάδι και την ψήνουμε.


Όταν ψηθεί, την βάζουμε στο πιάτο,


την ανοίγουμε και την περιχύνουμε με λαδολέμονο εμπλουτισμένο με μουστάρδα και ρίγανη κοινώς ''σαλαμούρα''.
Καλή μας όρεξη...


Tips
Τις χαρακιές τις κάνουμε για να ψηθεί μέχρι μέσα το ψάρι, ιδιαίτερα αν είναι μεγαλούτσικο.
Τις φέτες λεμονιού τις βάζουμε για να μην κολλήσει το ψάρι στην σχάρα, αλλά, δίνουν και μια ανεπαίσθητη διαφορετική γεύση.
Αν θέλουμε στην κοιλιά του ψαριού μπορούμε να βάλουμε λίγο θρούμπι ή δενδρολίβανο.

Υ.Γ. Μην πιστεύετε το ρολόι  του blog. Ενώ όταν αποθηκεύει δείχνει την σωστή ώρα, όταν δημοσιεύει την αλλάζει. Αυτό τρελάθηκε, μην τρελάνει και εμάς. Δεν το έβλεπα στον ύπνο μου, ούτε ξενύχτησα για να ψήσω τις τσιπούρες.