" Επειχείρηση .....Ευκάλυπτος "

Στην  ανάρτηση-έκθεση - της μαθητριας Παρακέλσου - σάς είχα δείξει φωτογραφία της παραλίας που έκανα μπάνιο και σας είχα προτρέψει να την κρατήσετε σε κάποια άκρη του μυαλού σας.....

Το μικρό Νεώριο

Είναι μια όμορφη και ήσυχη παραλία με τα πεύκα να φτάνουν - και να καθρεφτίζονται - στην θάλασσα .

Στην μια άκρη της παραλίας υπάρχει μια καντίνα  και στα δεξιά της ένας ευκάλυπτος.

Ο ευκάλυπτος είναι ένα αειθαλές δέντρο με γρήγορη ανάπτυξη .
Πατρίδα έχει την μακρινή Αυστραλία αλλά και την Τασμανία.
Σταδιακά, οι σπόροι του φυτού μεταφέρθηκαν σε άλλες χώρες .
Στην Ελλάδα το φυτό ήρθε μόλις το 1862.
Το έφερε ο βοτανολόγος Θεόδωρος Ορφανίδης.
Ύστερα από δύο χρόνια φυτεύτηκε ο πρώτος ευκάλυπτος στον Βοτανικό κήπο της Αθήνας.

Οι Αβορίγινες , οι ιθαγενείς κάτοικοι της Αυστραλιανής ηπείρου , έφτιαχναν από το ξύλο ευκαλύπτου βάρκες , εργαλεία , και δόρατα .

Αντίθετα, το φυτό αυτό δεν είχε την ίδια θετική αντιμετώπιση, στην αρχή τουλάχιστον, από τους Ευρωπαίους αποίκους που είχαν εγκατασταθεί στην Αυστραλία.
Οι άποικοι έτρεφαν αισθήματα περιφρόνησης για τον ευκάλυπτο και μέχρι περίπου το 1880 το θεωρούσαν παράξενο δέντρο, κατώτερο εμφανισιακά σε σχέση με τα δέντρα της Ευρώπης.
Εκτός από την εμφάνισή του τους έκανε άσχημη εντύπωση το γεγονός ότι αντί να αποβάλλει τα φύλλα του αποβάλλει το φλοιό του.
Ο φλοιός  του ευκαλύπτου, είναι ξερός  και μαδάει σε λωρίδες , αφήνοντας τον κορμό λείο.

Πηγή :http://www.captainspices.gr/encyclopedia/eucalyptus.php

Ένα πρωί  λοιπόν βρήκα ένα κομμάτι φλοιό στην αμμουδιά που με έβαλε σε σκέψεις .
" Ωραία επιφάνεια . "
" Άραγε πως θα μπορούσα να την χρησιμοποιήσω ; "
" Μπα , δεν μου κάνει . "
" Άντε μωρέ , όλο μαζεύω , μαζεύω . "
" Κι άλλες φορές δεν έχω πάρει κάτι και μετά το μετανοιώνω . "
"Ας το πάρω , ένα κομματάκι είναι , σιγά τον τόπο που θα πιάσει και το βάρος που έχει . "

Το πήρα και δήλωσα - στον εαυτό μου - ότι αν βρω τι θα το κάνω , αύριο θα έρθω να μαδήσω τον ευκάλυπτο.

Και το πήρα και μου ήρθε - πολύ αργότερα είναι η αλήθεια - η έμπνευση για το πως θα το χρησιμοποιούσα.
Την άλλη μέρα, πήρα και τσάντα μαζί μου για να κουβαλήσω τα κομμάτια του φλοιού.
Τι απογοήτευση δοκίμασα όμως , όταν φτάνοντας στην παραλία βρήκα τον ευκάλυπτο μαδημένο .
Και άρχισα :
" Καλά να πάθω !!! Δεν μπορούσα να τον μαδήσω χθες ; Έπρεπε να περιμένω να μου έρθει η έμπνευση πρώτα ; Εμ , έτσι την παθαίνω πάντα . Την ώρα που βλέπω κάτι δεν το παίρνω και μετά όταν πάω σπίτι το μετανοιώνω ."

Αυτά και πολλά άλλα σκεπτόμουν και μουρμούραγα μέχρι που ρίχνοντας μια ματιά πίσω από τον ευκάλυπτο , βλέπω  μαδημένα κομμάτια του φλοιού συγκεντρωμένα σε μια μεριά.

Ε, κάποιος με είχε προλάβει - και με είχε απαλλάξει - από τον κόπο του μαδήματος .
Και πως τα χρησιμοποίησα  ;;;;;;;

Με ότι υπόλοιπα κομμάτια από ριζόχαρτα είχα.
Και επειδή  η ....." Επιχείρηση Ευκάλυπτος " μου άρεσε , φεύγω .
Έχει κι άλλους ευκαλύπτους το νησί και με περιμένουν να τους....μαδήσω.
Εύχομαι μόνο , να μην με έχει προλάβει άλλος.