Καρέκλα και ανεμώνες

……Και στην Ακρόπολη, στο βράχο τον Ιερό
Εν άνθος φύτρωσε μονάχο χλωρό, χλωρό.
Εν άνθος όμοιο με ανεμώνη περαστική
Αθώρητο σ’ όποιον σιμώνει στα ύψη εκεί……
…

…..Και στην Ακρόπολη, στο βράχο τον Ιερό
Ξανοίγω τα’ άνθος το μοναχό και το ρωτώ:
-Άνθος, που μοιάζεις με ανεμώνη περαστική,
Ποια μοίρα σ’ έριξε εδώ, μόνη και φτωχική;…

……Ο Παρθενώνας με φεγγάρι τη νύχτα εδώ
Νικάει στη δόξα και στη χάρη τον ουρανό…….
…….Και αγάλματα ,πέτρες ,κολώνες χωρίς χαρά
 σκόρπια τα βλέπουν οι αιώνες και παγερά.

Σμίγουν εδώ θεοί και χρόνοι παλιοί χρυσοί.
Εδώ, φτωχή, κρυφή ανεμώνη, τι θες εσύ;

Αποσπάσματα από το ποίημα του Κωστή Παλαμά, «Εν άνθος»

Ανεμώνη-Ανεμολούλουδο

Είναι εξαπλωμένη σε ολόκληρο τον κόσμο, είτε σαν αυτοφυής είτε σαν καλλιεργούμενη , αλλά βασικά βρίσκεται στις δασικές εκτάσεις και τα λιβάδια των βόρειων και εύκρατων περιοχών. Από τα αυτοφυή είδη αρκετά είναι δηλητηριώδη. Υπάρχουν 150 περίπου είδη ανεμώνης.

Το όνομα του λουλουδιού, συνδέεται με τον ερωτικό μύθο του Άδωνη και της Αφροδίτης. Σύμφωνα με το μύθο, ο Άδωνις βγήκε για κυνήγι στο δάσος. Ο θεός Άρης που ζήλευε τον Άδωνη, επειδή η Αφροδίτη τον παράτησε για τα μάτια του ωραίου νέου, μεταμορφώθηκε σε άγριο κάπρο, επιτέθηκε στον Άδωνη και τον σκότωσε.

 

Απαρηγόρητη η Αφροδίτη, πήρε στην αγκαλιά της το άψυχο σώμα του αγαπημένου της και όπως λέγεται, ράντισε με νέκταρ την πληγή. Από το μείγμα που έκαναν το νέκταρ με το αίμα, ξεπήδησε ένα όμορφο λουλούδι.

Μόνο που η ζωή αυτού του λουλουδιού κρατάει λίγο. Όταν ο άνεμος φυσάει, κάνει τα μπουμπούκια του φυτού να ανθίσουν και ύστερα ένα άλλο ανεμοφύσημα παρασέρνει τα πέταλα μακριά.

Έτσι το λουλούδι αυτό ονομάστηκε ανεμώνη ή ανεμολούλουδο επειδή ο άνεμος βοηθάει την ανθοφορία του αλλά και την παρακμή του.