Το......... πέτυχα.....το πέτυχα.....αλλά έγινα διχασμένη .....προσωπικότητα!!!!!!

To ....πέτυχα, το πέτυχα, τα κατάφερα και είμαι χαρούμενη που σας ξαναβρήκα.
Γιατί, αν δεν το είχατε καταλάβει, δεν μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί σας.

Δεν ξέρω για το δικό σας σπίτι, αλλά το δικό μας ανέκαθεν είχε ένα φαντασματάκι.

Ότι έσπαγε, ότι χάλαγε, ότι χανόταν, κανείς δεν ήξερε, κανείς δεν έφταιγε.
Και τα χρόνια περνούσαν.....

Δυο κουτιά τσαγιού.....

Πριν από τέσσερα - πέντε περίπου χρόνια αγόρασα ένα lap top. Για μένα . Δικό μου.
Να περάσω μέσα τις συνταγές μου, τα βιβλία μου, τα cds και dvds μου,
να κατεβάζω κανένα τραγούδι, να αποθηκεύω τις φωτογραφίες μου, να παίζω κανένα παιχνίδι
και γενικά να σερφάρω στο internet.
(Τότε δεν σας είχα γνωρίσει ακόμη.....)

Το επάνω μέρος......

Λογάριασα χωρίς τον ξενοδόχο.....Ονόματα δεν λέω.

Έκαναν κατάληψη, με παρεγκώνισαν και δεν....... μίλησα.

Το ανάγκασαν, το κακόμοιρο, ( το lap top ) να δουλεύει μέρα- νύχτα.

Να μπαίνει και να βγαίνει στο face book....

Να ανεβάζει και να κατεβάζει ταινίες και τραγούδια....

Να παίζει παιχνίδια με τις ώρες......

Να τρώει ποσότητες από  KBites και MBites......

Να αποθηκεύει προγράμματα χρήσιμα αλλά και άχρηστα......

Το εσωτερικό  του ενός.....

Και όπως ήταν αναμενόμενο.....κάποια στιγμή, άρχισε να τα ...φτύνει.

Το έπιασε βαρυστομαχιά, άρχισε να αγκομαχάει, να σέρνεται.

Έπιασε ιούς.... και ...κόρες.

Ενίοτε δε πάθαινε και διαλείψεις.

Το εσωτερικό του άλλου......

Παραδόξως, τότε,  το φαντασματάκι εξαφανίστηκε.

ΕΓΩ είχα χαλάσει το lap top!!!!!!!!!!!!

ΕΓΩ έφταιγα που δεν ήξερα να το χειριστώ!!!!!!!!!!!!

ΕΓΩ!!!!!ΕΓΩ!!!!!!!!!ΕΓΩ!!!!!!!!!!!

Και μου το παραχώρησαν.....έτσι μισοάχρηστο, μισοχαλασμένο.

Και τα δυο μαζί.......

Από τότε προσπαθώ, με ότι γιατροσόφια ξέρω και ότι μαθαίνω από  το internet, να το γιατρέψω.

Παρακάλεσα για βοήθεια.

Ναι μου είπαν, θα του κάνουμε format..... back up....ανάνηψη με λιγα λόγια. 

Υποσχέσεις.....

Και ο πάτος........ βαμμένος.....

Έτσι και εγώ πήρα την μεγάλη απόφαση....να κάνω μόνη μου....ανάνηψη.

Έτσι κι αλλιώς ήταν χαμένη περίπτωση ( το lap top).

Ή του υψους ή του βάθους, είπα και προχώρησα.

Παιδεύομαι μέρες......

έσβησα και ξαναπέρασα τα windows, έχασα το πληκτρολόγιο, έχασα το internet explorer

.......και τα ξαναβρήκα.
Έχασα το blog. Και έλεγα ,πως θα ξαναβρώ τους 117 αναγνώστες μου; 

Κοιταξα τον λογαριασμό μου, εντάξει. 

Παιδεύτηκα, είπα να ζητήσω την βοήθεια του κοινού  και σαν να φοβήθηκε και επανεμφανίστηκε

το blog, αλλά σε χρώμα ....ροζουλί. Δεν ξέρω εσείς τι βλέπατε και βλέπετε.

Κάποια στιγμή, μπόρεσα να γράψω δύο τρία σχόλια σε άλλα blogs.

Ο πάτος του άλλου......

Κάποια στιγμή σήμερα, αποφασίζω να κάνω ανάρτηση και ανακαλύπτω ότι,

δεν μπορώ να κάνω paste και copy.

Εν μέσω άλλων παράξενων συμβάντων καταφέρνω να τελειώσω την ανάρτηση

και ανακαλύπτω ότι στην προβολή ιστολογίου φαίνεται μόνο η ανάρτηση και τίποτα άλλο.

Ούτε αναγνώστες ούτε φωτογραφίες βραβείων, ούτε άλλα ιστολόγια, τίποτα.

Δεν ξέρω πως τα κατάφερα και έχω τις αναρτήσεις στον internet explorer και τον πίνακα ελέγχου

στο google chrome.

Έφτασε η ώρα να ζητήσω την βοήθεια του κοινού.

Όποιος έχει την καλή διάθεση, ξέρει και θέλει, ας μου πει πως θα ξαναενώσω την σελίδα της ανάρτησης με τον πίνακα ελέγχου.

Μπορεί να είναι απλό και εγώ να έχω πελαγώσει άδικα.

Θέλω πίσω τους αναγνώστες μου και τα gadgets.

Y.Γ Μην μου προτείνετε για λύση, άλλο lap top, γιατί εγώ το είχα ζητήσει  από τον Άγιο Βασίλη 

       και μου είχε απαντήσει, να κάνω υπομονή μέχρι του χρόνου, γιατί δεν ήταν, λέει,η σειρά μου.